تفاوت بین کنترل حلقه محلی (LCL) و کنترل حلقه پیشرو (FCL)
1. کنترل حلقه محلی (LCL):
- در این روش، کنترلکننده تنها بر اساس بازخورد محلی (همان محل اعمال کنترل) عمل میکند.
- یعنی تنها براساس اطلاعات و شرایط موجود در همان محل، تصمیمگیری و اقدام به تنظیم و کنترل میکند.
- این روش سادهتر است اما ممکن است پاسخگویی کندتری داشته باشد.
2. کنترل حلقه پیشرو (FCL):
- در این روش، کنترلکننده علاوه بر بازخورد محلی، از مدلسازی فرآیند برای پیشبینی اختلالات احتمالی نیز بهره میبرد.
- یعنی مدلهای ریاضی فرآیند را به کار میگیرد تا بتواند پاسخهای آتی را پیشبینی کرده و اقدام پیشدستانه انجام دهد.
- این روش پیچیدهتر است اما میتواند پاسخگویی سریعتری داشته باشد.
به طور کلی، LCL بر بازخورد محلی تکیه دارد در حالی که FCL، علاوه بر بازخورد، از مدلسازی پیشبینیکننده نیز استفاده میکند. این امر باعث میشود FCL بتواند تغییرات و اختلالات آتی را تا حدودی پیشبینی و به آنها پاسخ دهد.
انتخاب هر یک از این دو روش بستگی به ویژگیهای سیستم، اهداف کنترلی و نیازهای کاربرد خاص دارد.
در بحث تجارت و صادرات، کنترل حلقه محلی (LCL) و کنترل حلقه پیشرو (FCL) نقش مهمی ایفا میکنند:
کنترل حلقه محلی (LCL) در صادرات:
- در تصمیمگیری برای صادرات محصولات، LCL به شناخت دقیق وضعیت محلی (داخلی) کمک میکند.
- مواردی مانند ظرفیت تولید، موجودی، هزینههای داخلی و قیمتگذاری در بازار داخلی را در نظر میگیرد.
- این اطلاعات محلی به شرکتهای صادرکننده کمک میکند تا محصولات مناسب را برای صادرات انتخاب کنند.
کنترل حلقه پیشرو (FCL) در صادرات
- FCL در تجارت و صادرات به پیشبینی تقاضا و شرایط بازارهای صادراتی کمک میکند.
- با استفاده از مدلسازی و اطلاعات بینالمللی، میتوان تغییرات احتمالی در تقاضا، رقابت، مقررات و لجستیک صادرات را پیشبینی کرد.
- این اطلاعات پیشبینیشده به شرکتهای صادرکننده کمک میکند تا استراتژیهای صادراتی خود را بهروز نگه دارند.
در مجموع، LCL برای درک بهتر وضعیت داخلی و FCL برای پیشبینی شرایط بازارهای صادراتی استفاده میشوند. این دو رویکرد کنترلی به طور تکمیلی به شرکتهای صادرکننده کمک میکنند تا محصولات مناسب را انتخاب و استراتژیهای صادراتی خود را بهینه سازند.

برای بهبود استراتژی صادرات، میتوان از ترکیب کنترل حلقه محلی (LCL) و کنترل حلقه پیشرو (FCL) به شکل زیر استفاده کرد:
1. استفاده از LCL برای درک وضعیت داخلی:
- بررسی ظرفیت تولید، موجودی، هزینهها و قیمتگذاری داخلی
- شناسایی محصولات با پتانسیل صادراتی بالا
- تعیین محدودیتها و چالشهای داخلی صادرات
2. استفاده از FCL برای پیشبینی شرایط بازارهای صادراتی:
- تحلیل تقاضای جهانی و روندهای بازار
- ارزیابی رقابت در بازارهای هدف
- پیشبینی تغییرات احتمالی در مقررات و لجستیک صادرات
3. ترکیب LCL و FCL برای طراحی استراتژی صادرات:
- تطبیق ظرفیت و توانمندی داخلی با تقاضای جهانی
- شناسایی بازارهای هدف و محصولات مناسب برای صادرات
- تنظیم قیمتها و روشهای توزیع متناسب با شرایط هر بازار
- برنامهریزی برای کاهش ریسکها و افزایش رقابتپذیری صادرات
4. پایش مداوم با استفاده از LCL و FCL:
- ارزیابی مداوم عملکرد صادراتی
- تطبیق استراتژی صادرات با تغییرات محیطی
- اتخاذ تصمیمات سریعتر و کارآمدتر
در مجموع، تلفیق LCL و FCL به شرکتهای صادرکننده این امکان را میدهد تا استراتژیهای صادراتی خود را با توجه به شرایط داخلی و بینالمللی طراحی، اجرا و بهروزرسانی کنند.
محصولات مختلفی میتوانند در صادرات مورد توجه قرار بگیرند. برخی از آنها عبارتند از:
کالاهای صنعتی و مواد اولیه
- مواد معدنی و فلزات
- محصولات پتروشیمی
- ماشینآلات و تجهیزات صنعتی
- محصولات چوبی و کاغذی
محصولات کشاورزی و غذایی
- محصولات زراعی مانند غلات، دانههای روغنی و محصولات باغی
- محصولات دامی مانند گوشت، لبنیات و تخممرغ
- محصولات شیلاتی
- میوهها، سبزیجات و محصولات فرآوریشده
محصولات ساختوساز و مصالح ساختمانی
- سیمان، آهنآلات و مصالح ساختمانی
- قطعات و تجهیزات ساختمانی
- محصولات چوبی و سرامیک
محصولات مصرفی
- پوشاک و نساجی
- محصولات الکترونیکی و برقی
- لوازم خانگی
- محصولات داروئی و آرایشی
خدمات فنی و مهندسی
- طراحی و مشاوره مهندسی
- خدمات اجرایی و پروژهای
- تکنولوژیهای نوین مانند IT و بیوتکنولوژی
انتخاب محصولات و خدمات قابل صادرات به ویژگیهای داخلی کشور و همچنین تقاضای جهانی بستگی دارد. شناخت این عوامل در چارچوب LCL و FCL میتواند کمک شایانی به فرایند طراحی استراتژی صادرات نماید.

در هنگام استفاده از FCL (حمل کامل کانتینر) و LCL (کمتر از حمل کامل کانتینر) در زنجیره تأمین و لجستیک باید به نکات مهم زیر توجه کرد:
1. هماهنگی و ارتباط:
- هماهنگی بین تأمینکنندگان، حملونقل و مشتریان برای برنامهریزی بار و زمانبندی حمل و نقل
- ارتباط مؤثر برای بهروزرسانی اطلاعات و پاسخگویی سریع به تغییرات
2. مدیریت موجودی:
- در FCL، نیاز به مدیریت موجودی محصولات بزرگ در مقیاس بالا
- در LCL، لزوم انعطاف پذیری بیشتر در مدیریت موجودی محصولات کوچکتر
3. بهینهسازی حمل و نقل:
- در FCL، بهینهسازی مسیر و زمان حمل و نقل کامل کانتینر
- در LCL، بهینهسازی بارگیری و بارگیری مجدد محمولههای کوچکتر
4. ردیابی و شفافیت:
- در FCL، ردیابی محمولههای بزرگ در مسیر حمل و نقل
- در LCL، شفافیت و ردیابی محمولههای کوچکتر در سطح جزئیتر
5. انعطافپذیری و مدیریت ریسک:
- در FCL، آمادگی برای مواجهه با اختلالات در حمل و نقل حجیم
- در LCL، قابلیت انعطافپذیری بیشتر برای سازگاری با تغییرات
با در نظر گرفتن این نکات مهم، میتوان زنجیره تأمین و لجستیک را با استفاده از FCL و LCL به گونهای بهینهسازی کرد که پاسخگوی نیازهای متنوع مشتریان و شرایط بازار باشد.